TERUG IN ZIM

Lieve mensen,

Tijdens mijn vorige verblijf in Zimbabwe heb ik een zielige poging gedaan tot het bijhouden van een reisdagboek, sorry daarvoor. Ik beloof hierbij te proberen wat vaker een update van mijn nieuwe reis hier te geven, en op zich mag dat ook wel, want dit keer ben ik voor iets meer dan 8 maanden in Zimbabwe.
Het is nu bijna 3 weken geleden dat ik in het vliegtuig stapte in Düsseldorf. En het is cliché maar het blijft zo waar, de tijd vliegt! Het is niet eens dat ik zo veel gedaan heb de afgelopen 3 weken, ik heb nog geen echte tripjes gemaakt of iets dergelijks, maar in 3 weken heb ik toch al wel weer heel veel indrukken opgedaan.
Mensen vragen of het nog hetzelfde voelt om hier weer te zijn. Op zich wel! Ik woon gelukkig weer in hetzelfde fantastisch leuke huis, met dezelfde gezellige mensen en de hond en de kat. Ik werk vanuit hetzelfde kantoor, waar nog steeds dezelfde mensen werken. Ik heb dezelfde auto mogen lenen vanuit kantoor en doe mijn boodschappen nog steeds in dezelfde supermarkt. Die dingen zijn allemaal zo vertrouwd gaan voelen, dus het voelde echt als terugkomen en niet als opnieuw beginnen.
Er zijn echter wel wat dingen in het land veranderd. Een week geleden is de Bond note geïntroduceerd, wat heel cool klinkt maar eigenlijk niet cool is. In Zimbabwe hebben ze na de vorige grote crisis besloten met de Amerikaanse dollar te gaan werken. Sinds ongeveer een jaar geleden is de dollar in het land eigenlijk op. Mensen hebben dus nog geld op hun rekening staan, maar als er geen geld uit het geldautomaat komt is het dus eigenlijk zo dat dat geld niks waard is. Nu heeft de regering hier het briljante plan geïntroduceerd om zelf geld bij te gaan drukken, de Bond notes dus. Ik ben sinds een aantal dagen trotse eigenaar van een briefje van 2 dollar, Bond note dollar welteverstaan, maar ik hoop eigenlijk niet heel veel meer van deze Bond notes te bemachtigen want buiten Zimbabwe kun je er helemaal niks mee (leuk feitje ook, de Bond notes zijn op zulk slecht papier geprint dat als je deze tegen een ander blaadje of een muur wrijft, de inkt verdwijnt..)
Je merkt dat mensen natuurlijk niet blij zijn met de huidige economische situatie, maar wat ik het mooie vind aan de mensen hier is dat ze balen, maar wel doorgaan en zeggen, ach we vinden uiteindelijk wel een oplossing. Mensen gaan hier niet zitten wanhopen, terwijl ze vanuit mijn oogpunt alle reden hebben om dit wel te gaan doen. Don't worry, be happy, is het mooie motto.
Ik heb vanuit thuis maar ook vanuit hier heel erg vaak de vraag gekregen waarom ik terug wilde komen naar Zimbabwe. Het zijn de mensen die deze plek fantastisch maken, de nuchtere, vriendelijke mensen die altijd in zijn voor een praatje en je daarna dan nog een fijne dag wensen. Mensen die je in alles willen helpen, je ontzettend graag hun land willen laten zien, en je een echte Afrikaanse vrouw willen laten worden haha. Ook het klimaat hier maakt Harare een fijne plek om te wonen. Het is op dit moment zonnig en 28 graden. Ik ben blij om straks naar huis te gaan en even het zwembad in te kunnen springen, want dat vind ik toch het fijnste om te doen in deze hitte. Werken in deze hitte, echt productief moeten zijn, vind ik toch nog heel moeilijk.
Aankomend weekend staat mijn eerste tripje dan toch echt op de planning, eindelijk! We gaan met het hele huis en wat andere vrienden naar een plek waarvan ik geen idee heb hoe ik de naam moet schrijven (krijg het ook niet gegoogled) (klinkt als: masjoega day). Een van mijn huisgenoten heeft daar een huis kunnen regelen en een andere huisgenoot neemt zijn boot mee zodat we daar op de rivier kunnen gaan varen, vissen, en van de natuur kunnen genieten. Ik heb er ontzettend veel zin in, klinkt als een heerlijk weekendje weg! Ook zijn er plannen om met een huisgenoot en wat vrienden van hem het weekend van 17 en 18 december naar Nyanga te gaan, in het oosten van Zimbabwe. Hier ben ik de vorige keer ook al eens een paar dagen geweest. Het was ontzettend mooi daar, met hoge bergen, watervallen en de mooiste zonsopgang die ik in heel mijn leven gezien heb. Ik hoop dus ook heel erg dat dat tripje door gaat!
Verder ben ik de dagen aan het aftellen tot ik Maartje kan gaan ophalen van het vliegveld in Harare! We gaan dan heel speciaal Oud & Nieuw vieren bij de Victoria Watervallen en hopelijk nog veel meer leuke dingen doen. Het is zo'n fijn gevoel dat ik haar straks kan laten zien hoe mijn leven hier is en met wie ik al mijn dagen hier doorbreng! Kan niet wachten, 'stuiter' 'stuiter', haha.
Wat is er nog meer te vertellen..? Ik heb al weer een aantal keer pool gespeeld met mijn huisgenoten wat ook erg leuk is, ik word er ook serieus goed in! Ook hebben we afgelopen weekend met het huis een braai georganiseerd, waarbij we tot laat buiten hebben gezeten onder de gazebo. Een van de vrienden hier, Vee, is professioneel saxofonist en besloot op een gegeven moment ons ergens laat in de avond te trakteren op een privé jamsessie. Dat is wanneer je beseft dat je een mooi leven hebt.

Ik ga deze blog denk ik maar afsluiten. Ik hoop dat ik heb duidelijk kunnen maken dat ik het weer erg naar mijn zin heb.
Hopelijk gaat het me lukken jullie de aankomende maanden vaak op de hoogte te houden van mijn belevenissen hier!

Veel liefde en kusjes vanuit Zimbabwe!